Hoşgeldiniz
Ben bir anneyim
Söze başlarken şunları söylemek gerek,
Günümüzde annelik diyince akla hep problemli konular
geliyor. Çocuk bakımının zorluğu, geçen kötü hamilelikler, doğumlar, annenin
ilk zamanlar yaşamaya başladığı ve artarak devam eden: ‘’istediği anne’’olamama
sendromu, zaman, temizlik, eş, ev, varsa iş, kayınvalide, aile, çevre ve
çocuğuyla yaşadığı çatışma ve sıkıntılardan oluşan süreç, çok büyük oranda
insanlar üzerinde, özellikle psikolojik anlamda negatif etkiler bırakıyor.
Sevgili anneler, biz bu çocukları canımızdan daha
çok sevdiğimizi, önemsediğimizi, istediğimizi söylerken nasıl bu hale geldik?
Birimiz ikimiz değil, neredeyse hepimiz şikâyetçiyiz. Ne olduğunu
dinlediğimizde, sorduğumuzda, söylediğimizde, görüyoruz ki farklı gerekçeler,
farklı sebepler ama şikâyet etmeyen yok…
Canından çok sevmek ne demek, biraz unuttuk herhalde.
Bizi kendi hayatlarımızın değişmesi, limitlerimizin
aşılması, bize karışılması, laf söylenmesi, akıl verilmesi, sözümüzün
tutulmaması, takdir edilmemek, her şeye rağmen beğenilmemek, emeğimizin hiçe
sayılması, az görülmesi, vs. bir takım sebepler şikâyete götürüyor. Ama
düşünelim bir kere; neden bu tepkileri veriyoruz?
Annelik bizim teşekkür bekleyerek yaptığımız bir
hizmet değildir ve olmamalıdır. Zaten biz bu işi asıl işimiz olarak görüp,
doğru şekilde yaparsak, teşekkür edenlerimiz de eksik olmayacaktır. Bir
yerlerde hata yapıyoruz ve düzeltmeliyiz. Ben hata yapmıyorum diyen varsa
lütfen bu satırlardan sonrasını okumaya devam etmesin. Doğru bildiği her ne
varsa yapmaya devam etsin. Herkes yaşadığından sorumludur…
Ben burada ‘’evet bir yerlerde bir sorun var diyenleri’’
görmekten mutlu olacağım. Ve bugünden itibaren şikâyet etmeyi bırakıp,
sorunları çözmek için, doğru bir şekilde bu işi yapmaya çalışmak için paylaşacağım…
doğru bildiğim ne varsa…
Değerli anne hoş geldin.
Yorumlar
Yorum Gönder
Fikrinizi belirtmenizden mutluluk duyarım.
Yazacağınız her şey benbir için çok önemli ve kıymetli.