Rahatsız edici "gam"!

Merhaba,
Yıllar yıllar önceydi... İstanbul'daydım bir yaz günü... Belki de Seyyah güle yakın bir yerdeydim...bilemiyorum...
bir görev için kısa süreli de olsa çamlıca semalarını izlemekteydim...

Çok yoğun bir programım vardı o günlerde. Dünya ile bağlarımı koparmış, sadece yapmam gerekenleri yapıyor, onlara odaklanıyordum.
Aynı zamanda o yıllarda şehrimizde bulunan özel bir radyoda hanım programı sunuyordum.
Öyle çok mikrofonik bir sesim yok haaa:) Ama hem ben kendimi geliştiririm diye düşünüyordum, hem de sanıyorum, o programı sunmak isteyen kimse yoktu o zamanlar:)
Zordu program sunmak, her gün doküman bulup konu hazırlıyordum. Şimdi ne var program hazırlamakta, internet elinizin altında, milyonlarca konu, milyonlarca dosya anında önünüzde... O zaman sadece yazılı kaynaklardan, dergilerden, gazetelerden, kitaplardan faydalanabiliyorduk.
 O da biraz maddi gücünüzle doğru orantılı tabii. Bir dergi benim için nasıl bir ganimetti bunu anlatabilmek zor...
(Şimdi radyo kısmını niye anlattığımı anlayacaksınız:))
Bir gün yine böyle kafam dolu, İstanbul'dayım, bulunduğum yerin yemekhanesindeyim...
Bir ses duydum...
Allah Allah...
Radyocu olunca, kulağınız farklı duyuyor bazı şeyleri...
Duyduğum şey bana nerede olduğumu unutturdu. Şaşırdım, kendimden geçtim...
Şimdi dedim, Antalya'da olsaydım, radyoda bunu ilk ben çalsaydım:(...
Bir de böyle tutkularımız vardı:)
..........
Dün kızım eve gelince ağzında bir şeyler mırıldanıyordu...
Kızım söylediğin nedir? dedim.
Okulda teneffüslerde okulun genel zil yayını yapılan hoparlöründen müzik yayını yapıldığını söyledi.
Ne zamandır dedim? Uzun zamandır dedi...Dinlediğiniz bu mu dedim? Evet hep bunu açıyorlar, biz de dans ediyoruz dedi........
Ben bu durumdan hiç ama hiç hoşlanmadım...
Müziği severim.
Bir çok insandan daha fazla severim.
Ezberlenmiş onlarca şiirlerim, türkülerim, şarkılarım, sözlerim, ezgilerim, ilahilerim vardır benim...
Ama geri kafalıyımdır bazı konularda, kızıma içerisinde "özel tekniklerin kullanıldığı, beyin yıkayıcı, hipnotize edici!!!" müzikleri dinletmem mesela!
Okulunda tam da bu tür yayın yapılıyormuş...
Yani ne diyebilirim...bir devlet okulu...tamam, hadi diyelim çocuklar dans etmek istiyor, iyi niyetli olayım, yaaa başka çalacak bir şey mi yok???
Gerçekten biz bu kadar tükettik mi her şeyi...
Ben bir eski radyocuyum...
Ve dijital noktada müzik olayını yakından biliyorum. Bu konu ile ilgili sizlere bir seri yazmak niyetindeyim inşallah. Ama şunu bilmenizi isterim; şu günlerde çok tutan, çok söylenen her şeyi dinlemekten uzak durun...içine bilinçaltı frekansları yükleniyor...
O yüzden sabah kalkıyorsunuz dilinizde, akşam yatıyorsunuz dilinizde, namaza duruyorsunuz dilinizde, af buyurun, tuvalete gidiyorsunuz dilinizde...
Ne olacak demeyin...
Hiç bir şey önemsiz değil. Tabiki bu benim fikrim.
Her zaman söylüyorum, herkesin hayata bakışı farklı...
..................
İstanbul'dayken şunu dinlemiştim...
Veee...evet demiştim, artık her şey değişecek. Gerçekten ondan sonra her şey değişti...

                  

Ne biz eski biz olduk...
Ne de her şey eski her şey...
Neden mi? öyle düşündüm, anlatacağım inşallah...
Ama severim bu parçayı, benim için ifade ettiği şeyler içerisinde belki en önemlisi;
20 yaşında bir genç kızın bunu dinlerken
hayal ettiği şeylerdir...
Hoşçakalın.