Buralardayım İnşallah

Ey iki omuzunda melek taşıyan insan; yükün ağırdır bilesin...
Bir yandan yaşadığın hayat, bir yandan yaptığın tercihler birer birer kaydedilirken, unutmayasın; bunların sorumlusu sensin...

Ey sol yanımdaki melek, yazma hemen hatalarımı, kafam karışık bu ara, acı bana...
Ey sağ yanımdaki melek, yoktur sevabım belki ama düşünüyorum birçok iyi şeyi yapmayı, kul olmayı... 
Yapmak istediklerim için, ne olur sende acı bana...
.......
 

 

Dün bütün gün sokaklardaydım...
Buldum bir ev, taşınıyorum...
Ev sahibine telefon edip, çıkacağımızı söyledik; "siz bilirsiniz" dedi... 
Evet, biz biliriz...
Bir asgari ücret mukabilinde kira istemeyi siz, 
bunu ödeyemeyeceğimizi de biz biliriz...
Bir zamanlar; ben bekârken kardeşlerimle aramızda bir replik vardı; 
bakalım hatırlar mısınız?
"Tamam Cengiz, tamam:)" dedik ev sahibine,
tabii içimizden:)
........

Babam memur ve biraz da seyyah ruhlu olduğundan, 
tam 19 kere taşınmıştık ben evlenmeden önce...
Çok ev gördüm, çok insanla tanıştım, iyi oldu :)
Alışmışız sanıyorum, uzun süre bir yerde duramıyor muyuz nedir? :)
Evlendikten sonra da 7 kere taşındım, kaç etti :) 26 :))))
27' ye yelken açtım, hadi hayırlısı...
......

Dünya kocaman bir kervansaray...
Bir gün sahip olduğumuz ne varsa, tıpkı bir otel odasından ayrılırcasına bırakıp gideceğiz...
Yanımızda valiz bile olmayacak.
Bir valiz olacak belki ama iyilik ve kötülükten harmanlamış, gözle görülmeyen, elle tutulmayan bir valiz...
Bu dünya gerçekten bir hân gibi... Koca bir hân... 

Düşünün, bu şehrin benden önceki sakinleri neredeler?
İşte orada bir şehir dolusu insan yatıyor.
Sessiz, sakin, isteksiz, talepsiz...
Neler oluyor oysa... duymuyor ve görmüyorsak... olmuyor mu sanacağız... hâşâ...
Etrafına zulüm etmemiş insanlar huzur içinde olsunlar...
Onları Allah affetsin, bizleri de...
.......

Şimdi kutular ve çuvallar bulmalı, eşime 2-3 kilo gazete aldırmalı ve mutfaktan toplamaya başlamalıyım.
Bardakları ve kırılacakları kağıtlara sarmalı, kutuya koymalı, üzerine kırılacak yazmalı, sonra tekrar öbür tarafına yazmalı, sonra kutuyu bantlamalı, sonra içinde ne olduğunu unuttuğumdan bandı açmalı, içine bakıp, içinde ne olduğunu da üzerine yazmalı ve tekrar bantlamalıyım:)
......
Çuvallara kitaplarımı yerleştirmeli, çevremin tüm tepkisine rağmen(!),
hepsini eksiksiz, yeni eve götürebilmeliyim...dağıtmak için henüz erken, 
daha ayrılmaya hazır değilim :(
.......
Büyük boy, kalın çöp poşetlerine elbise cinsinden ne varsa koymalıyım. Sonra kalın şeffaf bantla beraber, içinde ne olduğunu yazdığım kâğıdı yapıştırmalıyım...
Boş dünyanın boş işleri demeden, işlerimi yapmalıyım:)
......

Okuyorum her birinizi, bakıyorum neler yaptığınıza. 
Bir süre; daha çok okuyacağım sanırım...
İyi ki varsınız, hayatımın içinde,
hiç olmadık bir yerden çok güzel bir pencere açtınız bana...
Yorulunca, bunalınca, koşuşturmacaların arasında, kahve molasında siz varsınız...
İyi ki varsınız.
......
Ben de buralarda bir yerlerdeyim...
Aslında bir oyundan ibaret olan bu hayatta; oynadığım evcilik oyunumda mekânımı değiştirip, inşallah kaldığım yerden devam edeceğim...
...

Hoşçakalın.