Bayram

Bir bayram daha gelip geçer acıtarak yüreğimi...
Ne şekerin tadı kalmıştır, ne baklavanın gevrekliği...
Aslında her şey güya kaliteli...
Küçükken renkli bonbonlarda meyve tadı bulduğunda ganimet sayan ben!
Neden bu kadar kederli...

Annemin eli buruşsa da kokusu aynı...değişmeyen az şeylerden sadece biri...

Bayram...Alışveriş yapmak olmuş...ya da tatil.
Bayram...hazır tatlıdan misafire tabak hazırlamanın(bile)gelinlere zor geldiği, kayınvalidelerin ise gelinlerin bu rahatlığından utandığı ama bir şey diyemediği zamanlar olmuş...
Bayram...çocuklara giydirilen son model kıyafetlerle alışveriş merkezlerine gitmenin ikinci adı olmuş...halbuki içinden yeni çıkılmış, elbiseler daha yeni buralardan alınmış, ayaklara kara sular inmiş, ama ertesi gün sabırsızlıkla açılması beklenerek yine oraya gidilmiş...
Çocuklar elbiseleri sevmiş sevmemiş, rahat etmiş, etmemiş hiç dert olmamış.
Anneler beğensin, diğerlerinden farklı olsun yetermiş...
Çok şey değişmiş, çok şey eskimiş.
Ama ne hikmetse insan böyle günlerde yeni değil, eskiyenleri özlermiş...
...
Bir sene boyunca, "acaba bu bayram meyveli şekeri kim toplayacak?" hayalleri kurduğum günler...
Poşetin içindeki 20-30 şekerden sadece bir-iki tanesi meyveli olunca "Allah'ım bitmesin" diyerek ağzımda yavaş yavaş erittiğim şekerler...
Kırmızı ayakkabılarım, sabaha kadar başımda beklettiğim.
Civciv sarısı elbisem...eteğinin ne güzel havalandığını görmek için midem bulanıncaya kadar etrafımda döndüğüm...ve en az 4 bayram giydiğim...
Çantamın olmadığı, tokamın olmadığı, paket lastiği ile saçımı topladığım günler...
Ve bu saydıklarımın uyumunun umurumda olmadığı günler.
Daha da önemlisi kimsenin umurunda olmadığı günler.
Gülmenin, şeker tutmanın, kolonya dökmenin, ayakkabı çevirmenin, zerafetin, misafirperverliğin, istenmeden çay doldurmanın, gönül almanın önemli olduğu günler...
Eski günler.
...
Çok üzgünüm.
Bayram mı? Her bayram aynı şimdi...
Çocuklara bakıyorum, ne sevinç ne heyecan...sıradan...her şey sıradan.
Her gün güzel elbise, her gün meyveli şeker!
Vallahi yokluk güzel, billahi yokluk güzel...