Aylardan Nisan, mevsimlerden bahardı. Ayşe Hanım için bu günler oldukça sıkıntılı geçiyordu. Çocukları büyüyor ve her geçen gün farklı isteklerle yanına geliyorlardı... Onların her dediklerini hemen yapan bir anne değildi, hiç öyle olmadı ama...makul isteklerini yaparken bile zorlandığı şeyler çıkıyordu. Çocukları bir şey istediğinde ilk sözü ; "şimdi bu ihtiyaç mı?" oluyordu... Eğer ihtiyaçları olduğuna ikna ederlerse o zaman onu yapmaya çalışıyordu. Günler böyle bir bir geçip giderken Ayşe Hanım hep düşünüyordu; "Ben evime katkı sağlamak için ne yapabilirim???"