Anne olabilmek...







 Merhaba,
Bu hafta kalabalık denilebilecek bir toplantıda arkadaşlarımla buluştum.Bütün süre boyunca konuştuğumuz konuları özetlersek;

. çocukların hastalıklarından,
. ne kadar yorulduğumuzdan,
. üzüldüğümüzden,
. uykusuzluğumuzdan,
. sıkıntılı anlarımızdan,
. eşlerimizin bizi anlamadığından,
. yeterli değeri vermediğinden,
. yeteri kadar takdir etmediğinden,
. çocuklarla gereğince ilgilenmediğinden,
. vakitlerini başka gereksiz şeylerle heba ettiklerinden,
. çocukların durumunun giderek kötüleştiğinden,
. artık söz dinlemediklerinden,
. yaptıkları tüm yaramaz işlerden 



ve daha nelerden bahsettik durduk.
Güya deşarj olduk, belki içimizi döktük, belki tatmin olduk...
Bilemiyorum. Ama gün sonunda şunları hissettim;
Biz anneyiz ya; kimse elimize su dökemez...
Çocuğumuz var ya, işte onu biz doğurduğumuza göre çocuğumuz bizim her dediğimizi dediğimiz şekilde yapacak, hiç "gık" demeyecek, itiraz etmeyecek, mum misali önümüzde eriyecek.

"Evet" en çok kullandığı kelimesi olurken, "hayır" lügatinde bulunmayacak.
Bize "anneciğim" derken sevgiyle gözümüzün içine bakacak.

Okula gidiyorsa derslerini yapacak, çalışkan, temiz, tutumlu, düzenli, akıllı, başarılı, terbiyeli, özgüvenli, yerine göre konuşkan, yerine göre susan, pısırık olmayan bir çocuk olup, tüm bunları anlayacak.

Okula gitmiyorsa oyuncaklarını her zaman kendisi toplayacak, elbiselerini kendisi giyinecek, kendisi çıkaracak. 
Kardeşiyle kavga etmeyecek, gürültü yapmayacak, bize asla ama asla bağırmayacak. 

Fazla televizyon seyretmeyecek, el becerileriyle ilgilenip ortaya bir çırpıda sanat eserleri çıkaracak.
Çok daha küçükse çok ağlamayacak, çok hasta olmayacak, çok mızmızlanmayacak, nazlanmayacak.
Hep gülecek, gülücükler dağıtacak, mutlu olacak, oyun yapacak.

Yedirdiğini hemen yiyecek. Asla "ık-gık" demeyecek, hiç bir şey seçmeyecek, yutacak. 
Oyuncaklarıyla oynayacak, kendi başına oyalanacak, kimin kucağına verilirse hiç garipsemeden hemen arkadaş olacak.

Hemen yürüyecek, düşmeyecek.
Hemen konuşacak ama kekelemeyecek. 
Bu arada asla kabız olmayacak.
Kesinlikle ishal de olmayacak..

Ortalığı dağıtmayacak, çekmeceleri karıştırmayacak, elini asla sıkıştırmayacak, köşelere çarpmayacak, soğuk yerlere basmayacak.

Eğer okurken bile içinize fenalık geldiyse...evet haklısınız annelik bu değil.
Bir an önce toparlanıp şu şikayet huyumuzu bir kenara bırakmalıyız diye düşündüm. 

Annelik çok özel bir bağ. 
Yukarıda özetlediğim haliyle düşünmek ve dışarıya bunu hissettirmek bu bağın zayıflamasına ve karşılık bekleme duygusuna itiyor insanı.

Umarım biz anneler çocuklarımızı bütün önyargılarımızdan arınmış bir halde, kucağımıza aldığımız ilk günlerin özen ve heyecanıyla büyütürüz.

Hatırlıyor musunuz, ilk kucağınıza geldiklerinde neler hissettiğinizi?
Çocuğumuz hiç değişmedi aslında, sadece kucağımıza bir kundak içinde sığamıyor o kadar. Hala bize ilk günkü gibi muhtaç.

O bir hamurdu ve biz ona bir şekil verdik. 

Memnun olup olmadığımıza karar vermeden önce kendimizi iyice bir yoklayalım.
Anne olabilmek...
Bunun neresindeyiz bir bakalım.
Hoşçakalın.

Yorumlar

  1. Çok haklısınız.Çocukları otomatiğe bağlamış gibiyiz.Gel dedikmi gelicek git dedikmi gidicek.Benimde 3 çocuğum var Allah'ın emaneti.Zamanın kıymetini çok iyi bilip çocuklarımız güzel ahlaklı olarak yetiştirmeliyiz.Günümüzde sadece dünya hayatı için emek veriliyor malesef....söylenecek söz çok ama sözlerin tükendiği yerdeyim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de öyleyim...
      Katkınız için teşekkür ederim.
      selam ve dua ile...

      Sil
  2. ne güzel yazmışsın..

    YanıtlaSil
  3. Canım çok güzel söylemişsin,çok da haklısın.Benim de oğlum 3 buçuk yaşında,konuşurken büyük adam gibi,düşünceleri de öyle,ama yatıp uyunca bir bakıyorum bu hala bebek diyorum.Hiç kıyamıyorum.Allah acılarını hastalıklarını göstermesin.Amin

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amiiiin Rabiacım, amiiiin.
      Onlar ne kadar büyürlerse büyüsünler, hep bizim çocuğumuz olacaklar...
      Biz de hep anne:)

      Sil
  4. bende de ıkı tane varr :) çok guzel bır yazı olmuşş.. bende çok fazla sıkayet etmemeye calısyorumm. bazen bız kadınalr evım temız olsun tam olsun derken cocukların buyudugu kaçırıyoruzz ! hep bırlıklte buyuyelımm inş. rabbım huzurlu anlarla doldursun gecmıs ve gelecegımızı:)
    sevgılerr

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değerli hayal iğnesi, amiiin hep beraber büyüyelim inşallah.
      Çok teşekkür ederim.
      Rabbim evlatlarınızı hayırlı insanlardan eylesin.
      sevgiler benden.

      Sil
  5. Çok güzel bir yazı olmuş ellerinize sağlık.23-18-7 yaşlarında 3 çocuk annesi olarak "Çocuğumuz hiç değişmedi aslında, sadece kucağımıza bir kundak içinde sığamıyor o kadar. Hala bize ilk günkü gibi muhtaç." işte gerçek bu.Sevgilerr

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim.
      Allah çocuklarınızın herbirinin bahtını güzel eylesin.
      sevgiler benden...

      Sil
  6. Yazını çok beğendim.Paylaşımın çok güzel.Zaman akıp gidiyor ve bu zamanı iyi değerlendirerek güzel huylu ,ahlaklı çocuklar yetiştirmeyi diliyorum Allah'tan.Sevgiler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim, gerçekten zaman akıp gidiyor...
      Rabbim duanıza bin misliyle karşılık versin.
      sevgiler benden.

      Sil
  7. Sevdem;
    Henüz çocuk sahibi olmadığım için bir şey yazmak haddime düşmez elbette.
    Sadece yazıdaki cümleelrin güzelliğine, içtenliğine vurulduğumu belirtmeden olmaz canım dostuma dedim.
    O güzel yüreğine sağlık canımın içi.
    Muhabbet ve kucak dolusu sevgilerimle..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Estağfirullah sevgili Gizemim,
      çocuk sahibi olunca gerçekten işler pratiğe dökülüyor, ama bu demek değil ki, güzel insanlar teoriden bahsetmesin:)
      senin güzel fikirlerini her zaman dinlemek isteyen biriyim ben...
      ne konuda olursa olsun, farketmez.
      canım iltifatların için teşekkür ederim.
      sağolasın gizemim...

      Sil
  8. bundan yaklşık 9 sene evvel rahatsızlandım. durduk yerde nefesim daralıyor.doktora gittim bir sürü tahlil emar vs. en sonunda doktor beni karşısına aldı.tahliller temiz fatma hanım dedi ama size birkaç sorum var çokmu titizsiniz? yo hayır çokmu sinirlisiniz? yoo hayır çokmu düzenlisiniz? yoo hayır çocuğunuz varmı?Allah bağışlasın, en küçük 2 yaşında 3 çocuğum var. doktor hımm öylemii tamam o zaman.buda hatırladığım güzel bir anım.yeterki Rabbim canlarını sağ etsin. selamlr

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Fatma Hanım,
      kolay kolay sesli gülmem.
      Ama çocuklar bile; anne ne oldu, neye güldün dediler yazınızı okuyunca.
      Allah herbirimizin evlatlarını hayırlı insanlardan eylesin.
      sağolun.

      Sil
  9. Uzun zaman once oglumla siddetli bir tartismanin ardindan sorunlarimizi listelemeye karar verdik..
    Iki liste yaptim..
    Onun sevmedikleriyle benim sevmediklerim
    Bir tane daha yaptik..
    Onun nedenleriyle benim nedenlerim..
    Sohbet ede ede listeler uzerinde konustun sunu veya bunu neden yaptim-n diye konusurken anladim ki en buyuk suc bendeymis meger.

    Ya!

    Aci ama gercek..cok fazla beklentimiz mi var ne :)

    Sevgiler kuzummmmmmmmmmmmmmmm

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şu liste olayını akşam ben kızımla yapayım bakalım neler çıkacak?
      İyi fikir Sevgim, Allah razı olsun.
      Bi de eşimle mi yapsam?:&
      yok yooook sonuç eğer aleyhime çıkacaksa, şimdilik sadece çocuklarla yetineyim:)

      Sil

Yorum Gönder


Fikrinizi belirtmenizden mutluluk duyarım.
Yazacağınız her şey benbir için çok önemli ve kıymetli.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kişisel Bir Hayat Planı

Döner misin bana?