Girişimci Ruhum 4

   
  Merhaba,
Hepinize hayırlı, güzel bir akşam diliyorum.
   Benim hikayemle devam edelim mi?
En son nerede kalmıştık;
  Kumaşçı dükkanında kumaşları almakla almamak arası bir karar vermem gerekiyordu.
 Her şeye hazır olduğumu zannederek, olabilecek tüm ihtimalleri de göze alarak kumaşları aldıııım.
Cebimde kalan 7 lira ile de iplik,tela,
düğme ve eteğe astar almış eve dönerken "Allah'ım sen bana yardım et" duasının bildiğim bütün versiyonlarını okuyordum...

   Eve gidip , abimle durumu paylaşıp, bu ay idare edecek biraz para bulmasını söyleyecektim. O günkü bakış açımla benim için başka çare yok gibiydi...Planım buydu:)
  Borç almak! Girişimcinin en büyük düşmanlarından biridir. Bunu bir kenara not edelim, bu konuyu ayrıca uzun bir şekilde ele almayı da unutmayayım inşallah.
Eveeeeet, borç bulmayı kabul etmeyen abim durumu hemen babama söyledi. Tabii hem haber vermediğim için yediğim yağlı boya-badana-fırça yanıma kâr kaldı, hemde 1,5 gün içinde bitirilmesi hayat-memat meselesi olmuş kıyafeti dikme projesi.
   Yaşadığım üzüntüyle girdim odaya, başladım elimdeki topu topu 4-5 burda dergisinden model bakmaya. Onun kolu, onun önü, onun arkası derken tabiri caizse "toplama" bir modelin kalıbını çıkarttım... Kumaşımı mağazadan beri çıkarmamıştım poşetten. Bakmak için elime poşeti aldım. İçinden itina ile kumaşları çıkarıp halının üstüne serdim. Çok güzeldi.
 Odanın içinde kapalı kapıya dönerek abime; "bu yaptığından dolayı utandıracağım seni" diyerek bağırdım. Sonra ağladım, ağladım.
Neyin hayalini kuruyordum, halim neydi?
  Elimde taksitle alınmış ev tipi bir dikiş makinası, bir kaç renk iplik, birkaç dergi kalıbı, bol bol hayal vardı. Başladım kalıplarımı yerleştirmeye. Son kontrolleri yaptıktan sonra kumaşımı kestim.
Sürfile dediğimiz benim makinamla yapılabilecek çakma overloğu yaptım. Sonra dikmeye başladım. Makinalar bir acayiptir. Başına oturdunuz mu kendinizi unutursunuz. Diktim diktim. Gece sabaha yaklaşırken benim kıyafetin iskeleti çıkmaya başlamıştı.
Hazır giyimci olmasam:) nerdee.
  Daha kesimi bile bitmemiş olurdu herhalde. Ama gerçekten serî dikmeyi öğrenmiştim. Ertesi gün bütün gün makinadan kalkamadım. Akşama doğru aynanın önünde şık bir hanım vardı.
Abim gördüğünde hakikaten sen mi diktin?dediği ana kadar hem yorgun hem de moralim çok bozuktu.
 Ama işte tam o an; "çok şükür" dedim.
Benim açık sözlü, her şeyi olduğu gibi söyleyen abim, pek bir şey beğenmez ve abartmak şöyle dursun sürekli eleştiren biri olarak şaşmış kalmıştı. Bakıp bakıp, hakikaten sen mi diktin? diye sordu durdu.
Evet, abim böyle dediyse, yarın düğün süper geçecek dedim içimden. Veee beklenen gün geldi.
Cumartesi ve düğün saati yaklaştı. Ben hala düğmeleri dikiyorum bu arada:) dikişle uğraşan herkesin tahmin edebileceği gibi:)
...............................
  Bir dahaki ve bu serinin son yazısında görüşelim inşallah.
  Hoşçakalın.

Yorumlar

  1. Canım benimm, inan postunu görür görmez nasıl koştum geldim. Ama gene bizim film en heyecanlı herinde bitmiş.
    Neyse artık, biz izleyicilerine de, merakla son bölümü beklemek kalıyor anlaşılan :)
    Tatlı dilin için bir de kocaman MAŞAALLAH diyeyim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım Gizemciğim...
      İnan en çok senin için bu seriyi hızlı yayınladım.
      yoksa haftada bir verirdim, olurdu:)
      ama sana hiiiç kıyamam.
      sabah bu eziyet bitecek canım:)
      kendimi kötü hissettim:)
      diğer konu için: estağfirullah canım benim.
      her zamanki halim:)

      Sil
  2. Yanıtlar
    1. Sizi buralarda görmek ne şeref efendim.
      merak güzeldir.
      sizi merak ettirebildiysek ne mutlu bize.
      teşekkür ederim bu arada.
      devamı yarın:)

      Sil
  3. İstekli ve azimli bir insanın kafaya koyduğu şeyi yapmasına kimsenin ve hiç birşeyin engel olamayacağının en güzel örneğisiniz :)
    Gerçekten tebrik ettim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkür ederim...
      ama karar vermeden en azından yarın da okuyun derim:)

      Sil
  4. Değerli Yasemin Uzunoğlu,
    bu saat itibariyle bilgisayarı 4 kişi paylaştığımız muhakkaktır.
    O nedenle yorumunuzu yayınlamak üzere iken, faremiz "sil" putonuna basmış bulunuyor.
    şahsınızdan çok özür diliyorum.
    çok teşekkür ederek hotmail hesabımdan aldığım yorumunuzu ekliyorum;
    Yasemin Uzunoğlu;
    ben hem merak ettim devamını hemde çok etkilendim
    ...............
    tekrar özür dilerim.
    benbir anneyim, kusuruma bakmayın olur mu:)?

    YanıtlaSil
  5. çok güzel yazılarınız var, bayıldım. Merakla devamını bekliyorum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değerli Miray,
      estağfirullah... o sizin güzel görüşünüz.
      Teşekkür ederim:)

      Sil
  6. sonunu bende merakla bekliyorum.inşALLAH iyiolur kötü gelirse üzülürüm. önceden tanıdığım bir komşum vardı.ev tipi makinesi ile evde kanepe örtüsü dikerdi.eşibiraz sorumsuzdu.3 tane çocuğunu bu şekilde okuttu.rabbim herkese çekemeyeceği yük vermesin. verirsede kolaylığını versin sağlıcakla kalın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değerli Fatma,
      katkınız için çok teşekkür ederim. Bilirsiniz ki;
      Allah kimseye kaldırabileceğinden fazlasını vermez, herşey bir imtihan aslında.
      komşunuz için dünya gözüyle bakınca zor, ama asıl yurdumuz için kimbilir nasıl mükafatlar kazanmıştır.
      Sizin gibi onu anlayan bir de komşusu varmış, büyük zenginlik.
      Selam ve dua ile...

      Sil
  7. Değerli Serap hanım,
    hoşgeldiniz,
    nasib olursa devamı yarın son bulacak.
    ilginize teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
  8. ahhh dikiş aşkııı :)inanmanın güvenmenin verdiği mutluluk anlatılamaz işte ben diktim demek :)herkezin beğenmesi yakıştırması yorgunluk sıkıntı bırakmyor insanda :)elbisenizi görmeyi çok isteriiimm :)şimdiden kolay gelsin sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ayseM
      çok teşekkür ederim canım benim.
      senin eteğinden güzel değil merak etme:)
      sana da o minik meleklerle kolay gelsin.
      benim 3 çocuğumda küvözde kaldı biliyor musun?
      ve hep çok tatlı hemşireleri oldu.
      o yüzden seni ayrı seviyorum...
      hoşçakal

      Sil
  9. çok teşekkür ediyorum allah razı olsun :) her branş başka hastalarla ilgilenmek zor ama bebekler ayrı bi dünya saatlrce uğraşysun rahat nefes alsınlar karnları dousun diye hiç bkmadan :)acıkması mamasını hoop diye bitirmesi yerimm onlarıı :)benimde bi meleğimm olr inşallahh bütün bebekler benimm meleğimm :)

    YanıtlaSil
  10. can okumadigim icin yorum yapmamistim
    azim insanin gecesini gündüzünü karistirir
    ben simdi 4 bölüme gidiyorum
    sanma ki umursamadim zira icine dalamadigim konuya yorum yapmam
    sakin kafa ile okumam gerekiyordu yanlizca

    YanıtlaSil
  11. estağfirullah ablacığım.
    ne demek....sen beni böyle mahcup ediyorsun inan:&
    ben senin bir kelimene bile ne kadar mutlu oluyorum.
    okuduğunu bilmek çok güzel...
    teşekkür ederim.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder


Fikrinizi belirtmenizden mutluluk duyarım.
Yazacağınız her şey benbir için çok önemli ve kıymetli.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kişisel Bir Hayat Planı

Döner misin bana?