Dikişe yeni başlayanlar için egzersizler:)

Merhaba,
Diyet yazısı gibi oldu farkındayım:)
İnanın bu egzersizler diyetten daha fazla kalori yaktırır:)

Ben bunları yaparken ki halimi bilirim.
Makineyle hemhal oluyorduk da sonra ayrılmak nasıl zor geliyordu...
Kursa giderken en arka sırada oturuyordum.
Okullarda da gerçekten hep en arkada oturdum.Seviyordum her şeyi görme açısını:)
Var canım biraz merak, inkar mı edeyim.
Hoca önden, ben arkadan sınıfı göz hapsine alıyorduk. Kim ne yapar hep bilirdim.
Bu unutkanlıklarım ondan şimdi...
Zamanında çok yordum kafayı boş işlere...
Neyse efendim kursta 13 tane makine vardı.
Düz dikiş makinesi bunlar, mumya olarak kullanılıp el sürülmeyenler hariç.
2 kişi bir makinede oturuyoruz.
Canım dostum Semra ve ben yan yanayız.
Herkes hocaya yakın olup, dersleri rahat anlamak için ilk sıralardaki makinelere oturdu. Düşünce şu; 100 m2 bir sınıfta ortada bir oda büyüklüğünde kesim masası var, sonraki kısım makineler, yani siz sohbet etseniz hocanın ruhu duymaz.
Siz Halep'te, o Şam'da gibi yani...Şimdi Şam deyince kötü oldum:(
Ya da dünyanın bir ucunda siz bir ucunda o gibi..ama Semram arkaya oturmak istemiyor.
Ben de neden dedim.
Makine güzel dikmiyormuş dedi, nerden biliyorsun dedim?
Geçen sene gelenler söylemiş.
Ya Semra ben bunca yıllık adetimi bozamam valla dedim.
Arkaya oturacağım, bozuk-mozuk anlamam:)
Canım dostum hemen toparlandı ve kendisini benim için feda etti, oturduk arkaya...
Merak etmeyin ilk 1 ay biz öldük hoca direndi o makinelerin açma düğmesine basamadık ki anlayalım nasıl diktiğini...
İlk ay temel eğitim aldık.
Sonraki yaklaşık bir ayda ipliksiz eğitim aldık:):):)
Nasıl olduğunu anlatacağım da asıl unutmadan şunu yazayım;
Biz arkaya oturunca herkes bize enayi gibi baktı uzuuunca bir süre.
Zaten makinemiz mimliydi:)
Birde arka, bir de sessiziz:)
Sakiiiin sakin dikiş öğreniyoruz, yok illaha atraksiyon istiyorlar hanımlar:)
Tabi ben bu arada hocamın gözüne girmeyi başardım.
Nasıl yaptığımı hiiiç sormayın, en arkalardan onu yapmışım ya o zamanlar, helal olsun bana.
Gençlik beee, vallaha başka bir şey değil.
Ama hocam beni "meleğim" diye çağırmaya başladığında herkeste film koptu.
Arka sırada başarılı bir hazır giyim talebesi vardı; geçte olsa fark ettiler:)
Acıyan bakışların yerini merak aldı.
Hadi bakalım o makineyle ne yapabileceksen, hıh, der gibi davranıyorlardı.
Ve büyük gün geldi..
Hoca düğmeye bastırdı, makineyi açtırdı.
Biz Semramla kendi aramızda makineye taktığımız kırmızı kurdeleyi bile kestik:)
Semra nasıl gocundu Hoca görecek diye:)
Semracım merak etme dürbünle bile baksa göremez dedim öyle rahatladı:)
O kadar uzağız yani...
Makine jukiydi marka vermek gibi olmasın.
Süper dikiyordu diyemem, çünkü iplik yoktu üzerinde. Sadece motora ve ayağa alıştırma yaptık.
Ama ben makinemin sesini çok sevmiştim.
O benim misketimdi.
Konuşurdum her gün, sonuçta çalıştıramasak da önünde oturuyorduk...
Makinem yıl içinde o kadar güzel dikişler çıkardı ki; herkes en görünen yerlerin dikişlerini benim makinede yaptı...
Yani makineleri mimlememek lazım bunu da öğrendim.
Bir sorunları oluyor genelde, duygusal varlıklardır dikiş makineleri:)
Sorunlarını psikolojik destek vererek aşmalıyız.
Dövmek, vurmak, bağırmak, kahretsin demek, hay ben senin gibi makineyi... demek, hırsla başından kalkmak, motorunu tekmelemek çözüm değil.
Sevmeniz, kafasını okşamanız, ipliklerini ayıklamanız, altını temizlemeniz, masurasını kontrol etmeniz, yağını zamanında vermeniz lazım...
Yoksa olmuyoooor olmuyoooor.
Dikiş; sevmeden olmuyoooor.
Gelelim işin egzersiz kısmına.
Şimdiiiii, o kadar harika dikiş blogları var ki...benim haddime değil buralarda dikiş anlatmak:)
Ben sadece yeni başlayanlar varsa acizane bir fikir olur düşüncesiyle şunu söyleyeyim.
Benim bir temelim vardı, annemin diktikleriyle büyüdüğüm için evde hep görüyordum nasıl dikilir, nasıl teyel alınır.
Annem beni bayrama bir hafta kala çarşıya çıkarır, vitrinlere baktırır, hadi bakalım beğen bir şey derdi.
Bende en beğendiğim elbiseyi gösterirdim.
Mağazadan içeri doğru adım atmak için çırpınırken annemden o güzel sesiyle şu cümleyi duyardım;
"kızım ondan daha güzelini ben sana dikeceğim:)"
Tabi o ses o zaman için şimdiki kadar güzel gelmiyordu ama, artık güzel:)
sonrada paşa paşa eve dönerdik.
Annem gider ucuz bir yerden kafasına göre bir kumaş alır gelirdi...
Sonra da benim beğendiğim elbisenin tıpkısının aynısını dikerdi:)
Yani düşünün ne kalıp var ne bir şey...
ama gerçekten aynısından bile güzel olurdu...  (Bu konuda daha fazla yazamayacağım, yok yaaaa benim çocukluğum tam türk filmi mübarek:)
Bu iş birazda yetenek işi bunu kabul edin..Ama yetenek şart değil, şart olmadığı durumlarda daha çok çalışmak devreye giriyor...
Çalışırız biz, hem yetenek de var, istekte var, seviyoruz da diyenler için sizi hızlı bir biçimde dikişte ilerletecek bir kaç pratik paylaşayım o zaman.


Görmüş olduğunuz patiska bezin üzerine, hocamız tarafından çizdirilen çizgilerin üzerinden tam bir aya yakın süre geldim- gittim. Kaç bin defa bunu yaptım saymadım.
Ama binlerce kere olduğuna eminim.
Sebebini anlamışsınızdır ya yine de söyleyeyim; Düzgün dikmeyi, iğneyi kontrol etmeyi öğrenmek için...
Hocamız gerçekten çok tecrübeliydi.
Bir gömlekler giyerdi, kendisi dikmiş, en lüx mağazalara taş çıkarır...sanırsınız hazır.
Veee bizi yetiştirdi.
O zaman içten içten kızdık kendisine ama harbi ustaymış:)
 Sanayi makineleri çok seri olduğundan kontrolü çok kolay değil...ama normal makineler içinde çok faydalı bir egzersiz.
İğneyi tam kesişme yerinde kalacak şekilde makineden ayağınızı kaldırıyor sonra da farklı bir yöne doğru iğne ayağını kaldırıp, kumaşı çevirip, tekrar ayağı indirip devam ediyorsunuz.
İpliğiniz yok ama kumaşı ışığa tutup bakarsanız ne kadar sapma-kayma olduğunu görürsünüz.
Sıkılmadan uzunca bir süre yapmanızı, sonra da iplisine geçmenizi tavsiye ederim.
Bunu yaparak dikişinizi ne kadar düzelteceğinizi tahmin bile edemezsiniz:)
Hani mankenler başlarında kitap taşıyıp düzgün yürümeyi öğrenirler ya, işte terzinin düzgün dikişleri de bu pratiklerle çıkar:)
Bu çalışmalarda patiska kullanın, hem çok ucuz, hemde beyaz olduğu için sonraki egzersizlerde renkli ip kullanırsanız daha net hatanızı görürsünüz.
Bize hoca hiç renkli ip kullandırmadı:) zorlaşsın diye hep beyaz ip kullandık:)
Bir de patiska tok duruyor, kayıp gitmiyor elinizden...


2. Egzersiz de kumaşı hep katlaya katlaya yarım cm'den katlayıp 1 mm ile makineyle düz dikiş çekiyorsunuz.
Burada önemli olan en kenara yakın düz çizgiyle dikebilmek...
Kumaş bitene kadar katlaya katlaya, yelpaze misali, düz hatlarla çalışıyorsunuz.
Bu da sizin için çok kıymetli bir egzersiz olacaktır ve çok zevklidir...


3. Egzersiz ise aynı şekilde yelpaze misali katlanacak olan  patiskayı yarım santim de bir katlamak, 1mm ucundan, yani dibinden dikiş çekip, aynı çizgiye yarım santim 2. dikişi çekmek...bakılınca sanki çift iğne kullanılmış gibi görünmesi lazım.
Aynı ritmi öbür dikişte de tutturdunuz mu çok muntazam dikmeye hazır hale gelirsiniz.
İşte o zaman kim tutar sizi:) bilemem...
Hemen bir şeyler dikmek istiyor insan biliyorum, ama dikişinizi düzeltip öyle dikerseniz, daha az sökersiniz:) benden söylemesi...
Çok mu uzun oldu yine, nedir yaaa?
Tamam tamam yarın yazmayacağım zaten, iki günlüğe sayın, olsun bitsin:)

Hoşçakalın.

Yorumlar

  1. Sevdeciğim yine döktürmüşsün :) Sen yazmaya üşenmemişsin biz neden okumaya üşenelim.Ne hissettim biliyor musun,şu fani dünyada hiç bir şey emeksiz olmuyor.Oluyorsa da tat vermiyor zaten.Emek,sabır...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım Rabiacığım haklısın...
      Teşekkür ederim güzel sözlerin için...
      En derin muhabbetlerimle...

      Sil
  2. Çok tatlısın yaa :)
    kurs anılarına ve çocukluk anılarına bayıldım :)Hele makinenin açılışı için gizlice kurdale kesmeniz ..Koptum o bölümde özellikle :D

    Ben dikişi çok severdim ama, şimdi pek fırsat bulamıyorum :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok sağol, asıl sen tatlısın sen:)
      Bende anı çok:)
      İlgine çok teşekkür ederim...
      Sevgilerimle...

      Sil
  3. HARİKASINIZ:))MÜTHİŞ ANLATIMLI BİR YAZI OLMUŞ:)ELLERİNİZE EMEKLERİNİZE SAĞLIK... BİRDE YALNIZ OLMADIĞIMA SEVİNDİM BENDE MAKİNELERİMİN BAKIMINI YAPARKEN KONUŞUR SEVERİM:))) TABİİ KİMSE DUYMADAN SESSİZ... AMA YİNEDE KENDİMDEN ŞÜPHE EDERDİM ŞÜKÜR YALNIZ DEĞİLMİŞİM:))(MAKİNELERİM DEĞİNCE:)BİRİ PİKO BİRİ KARA MAKİNE)... SEVGİLER KOLAY GELSİN

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok Değerli mutluluklar sokağı,
      Ben de yalnız olmadığıma çoook sevindim:)
      Güzel sözleriniz için çok teşekkür ederim
      Sizin yaptıklarınıza da ben bayıldım, ama gerçekten bayıldım.
      Maşallah size:)
      Selam ve dua ile...

      Sil
  4. bir isi yapmak degil, en iyisini yapmak ama o isi yapiyorum dedigine degmeli
    harikasin can
    dikis sabir isidir igne ile kuyu kazmak misali
    yorulmassan sen yaz ben okurum Allahin izni ile
    bana bir harf ögretenin bin yil kölesi olurum
    rahman razi olsun
    muhabbetle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ablam benim güzel sözlerin beni çok mutlu etti.
      Estağfirullah ablacığım benim.
      Senden de razı olsun,
      Muhabbet benden:)
      Selam ve dua ile...

      Sil
  5. hemen izlemeye alıyorum blogunu,bu güzel posta ayrıca teşekkürler,dikşe yeni başlayan biri olarak,dik sök dik sök,çok zaman kaybı oluyor belki bu şekilde hatalarım azalır teşekkürler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değerli ratatoule roul,
      teşekkür ederim güzel sözleriniz için:)
      Acizane çok faydasını göreceğinizi düşünüyorum:)
      Selametle...

      Sil
  6. hımmm bunları anneme kardeşime tanıdıklara sölüyüm.
    bi arkadaşımız var.
    zeynep zeynep işte zeynep.
    o da dikişçi.
    blogunda açıklamalı yazıyor.
    video da koyuyor.
    umarım blog arkadaşınızdır.
    :)
    o tür blog yazılarını 3-5 gün sonra siliyorum.
    ama siz bana sorun anlatırım size yine.
    yorum yazı blog okuma hangi konuydu.
    :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yılbaşında yazdığınız yazı?
      Çok faydalanılacak bir yazıydı, yazık olmuş silmişseniz:(...

      Sil
  7. Yani dusunuyorum da Sevdem..daha fazla zamanin olsa,kendinle basbasa kalabilecegin bir zaman dilimin olsa neler uretecek ve paylasacaksin.
    Arkadasim benim ya!!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım benim o dediğin olduğunda blog yazmanın kitanbını yazacağım:):):)
      Muhabbetle...

      Sil
  8. :) kendimi gördüm bu yazıda ben de teğel yapmaktan bir hal oldum etek dikerken kaç tane teğel yptım ve kaç kez kursu bırakmanın eşiğinden döndüm anlatamam:9
    Küçük Mutluluklar Dükkanı

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim,
      Ben de insanların anlattığı anılarında hep kendi hatıralarımı görürüm.
      İnsan olmak böyle birşey...
      Teğel konusuna hiiiç girmeyin:)
      Bizim hocamız onuda yaptırmadı, sadece iğne kullanıyorum ben hala:)
      Neyseki pes etmemişsiniz:)
      Sevgilerimle...


      Sil
  9. valla ne denir bu yazıdan sonra, ama inanın bende o yıllarıma gittim ve duygulandım..Aneannemle kalıyorum bir kursa gitmem lazımmiş, ilk önce dikiş kursu dedi canım benim, bende paşa paşa gittim ama güzel yıllardı özledim o günleri ,hala saç örgü yaptıgı teyel ipleri duruyordu kısa zamana kadar, canım benim ALLAH RAHMET EYLESİN.... özledimm..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değerli fadinin sanatı,
      ALLAH anneannenizin yerini nur mekanını cennet eylesin...
      Büyüklerimizin bize söyledikleri, bize yol göstermeleri o kadar kıymetli ki...
      İnsan bunu yaşı ilerledikçe daha iyi anlıyor...
      Sevgilerimle...

      Sil
  10. Evet düz dikişlerde hele dışarıdan görünen dikişlerde çok sorun oluyor.
    tabi dalga dalga dikiş yapmıyorsanız :D
    bu tür egzersizler şart,
    hatırlattığın iyi olmuş,
    fakat biz kursta çizgili dosya kağıdı kullanmıştık :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değerli fuzuli,
      İyiymiş sizinkide:)
      Hocanızda insaflıymış anlaşılan:)
      Çok teşekkür ederim, sevgilerimle...

      Sil
  11. iyi ki benim bloğuma yorum yazmışsınız.sizi göremeyecektim yoksa.çok faydalı şeyler anlatmışsınız.kesinlikle yapacağım.Kumaşları ziyan etmeyim daha fazla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Rica ederim...
      İnşallah faydalı olur sevgili zeyzey:)
      Kumaşları ziyan etmezsiniz canım estağfirullah, ama siz biraz daha pratik yapın:)
      Sevgilerimle♡♥♡

      Sil
  12. merhabalarrr; ben de nacizane dikiş işlerine merak sarmış durumdayım.Kendimie hakim olamadım ve sonunda bir makine sipariş ettim. Bugün yarın gelir. E benim gibi yeni başlayanlar için eminim daha çoook yazılar yazıp tavsiyelerde bulunacaksınız. Ama benim gibi yeni başlayan acemi terzilere az biraz tüyolar falan verirseniz çokk sevinirm :):)
    yazıların devamını bekliyor olacağım :)

    YanıtlaSil
  13. merhaba,
    bende bu yıl dikiş kursuna gittim(artık bitti sayılır)ama bunları hiç yapmadık, sizinki daha profesyonelceymiş bu kursa nerede gittiniz? egzersizler çok güzel planlanmış ve kursta çok makineniz varmış. biz çile çekmişiz resmen:-( bizim sınıf sanırım 25 kişi civarıyla başladı bırakan çok oldu ve inanmayacaksınız sadece 4 (ev tipi) dikiş makinesi ve 1 overlok vardı... yani makine için sıra beklerdik.salon çok drdı sürekli birbirimize çarpardık.. çok dertliymişim meğer, sıktıysam sizi affola, selamlar...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba,
      Benim kursum hazır giyim kursuydu:)
      Yine de öğrenmişsinizdir eminim.
      Bazen sıkıntı daha güzel...keşke olmasa ama...
      Estağfurullah, fikrinizi söylemeniz benim için mutluluk verici.
      Sevgiler♥♡♥

      Sil
  14. Merhaba,
    Size "meleğim" diyen hoca Hacer Hanım olabilir mi? O zaman bilin ki şimdi de bize "meleğim" diyor, kıskanmayalım lütfen:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değerli Aliye,
      Kıskanmadım da, imrendim:)
      Ama, size meleğim diyen bir hocanız olmasını değil...
      Sizin bundan mutluluk duymanızı.
      Hocamın adı Hacer değildi, kendisi emekli olalı yıllar oldu.
      Çok teşekkür ederim bu içten sözler için.
      Dikişte başarılar diliyorum.
      Selametle ve sevgilerimle♥♡♥

      Sil
  15. Sevde Hanım merhaba,

    Sizin burdaki tavsiyelerinize uyarak kendime gidip patiska bez aldım, bahsettiğiniz egzersizleri en kısa zamanda yapacağım inş. Hatta bu yazınızdan kendi bloğumda da bahsettim, linki aşağıda;

    http://bugunnedenedim.blogspot.com.tr/

    Sevgi ve saygılarımla :)

    YanıtlaSil
  16. Ben babannemin singer dikiş makinasını ilk defa dün elime aldım ve ilk denememde Düm düz diktim annem şok oldu :)) tabi makinayı bozarım diye beklerken kardeşimin bebeğine elbise bile diktim ya ilk oturuşta :) bu hevesimi daha da arttırdı evde dikebileceğim ne varsa aldım tadilatlarını yaptım çok iyi bi şekilde :) sizce kursa gitmesem kendi elbisemi kumaşın üzerine koyup dikiş payıyla ölçüsünü alıp elbise dikebilir miyim? Annem kumaş almadan önce bi kursa git diyo ama ben yerimde duramıyorum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba Rabia Hanım, Siz maşallah gerçek bir yeteneksiniz. Elbise üzerine koyarak dikebilirsiniz...bu sizin için tecrübe olur. Ama yanıla yanıla öğrenirsiniz. Yanılarak değil de direk doğru yoldan öğrenmek ve kumaş ziyan etmemek isterseniz...ayrıca dikişe olan isteğiniz heves değilde gerçekten bir istekse...Kesinlikle bir kaç ayda olsa kurs tavsiye ederim.
      Sevgilerimle♡

      Sil
  17. İstanbulda gidilebilecek dikiş kursu nereler var acaba

    YanıtlaSil
  18. Harika bir yazı olmuş tam aradığım bilgiler bende sayfamda dikiş dekorasyon giyim üzerine paylaşımlar yapıyorum sayfama beklerim www.tesetturveblog.com

    YanıtlaSil

Yorum Gönder


Fikrinizi belirtmenizden mutluluk duyarım.
Yazacağınız her şey benbir için çok önemli ve kıymetli.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kişisel Bir Hayat Planı

Döner misin bana?