Biz neyiz?



Merhaba,
Herkese selamlar ederim.
Bazı kardeşlerimiz kendisinin veya sevdiklerinin sağlığı ile imtihanda...
Çok üzüldüm ve dualar ediyorum.
Sevgili Elife365, siyahkuğu, seyyah gül ablam bunlardan bazıları...

Hayat diyoruz ya, böyle bir şey işte.
Bir tarafta doğumlar, bir tarafta hastalıklar, bir tarafta vedâlar...
Sevgili Arseli "hoşçakalın" demiş bu gün...
Kim bilir yine bu gün, kaç kişi de ne umutlarla, nasıl bir heyecanla yeni bir blogun kapısını araladı...
Hayat işte...haaa!
Öyle dersek her şey daha kolay mı oluyor acaba?
.....
"Hayatı paylaşmak".
Nasıl bir tamlamadır bu?
İki kelimedir ama yükü çok ağır.
Eğer hayatı paylaşıyorsak ki, ben öyle olduğunu düşünüyorum,
samimiysek bir de...halden anlamamız lazım.
Eskiden insanların mektup arkadaşları olurmuş.
"Büyük âlim" dediğimiz insanların bile olmuş mektup arkadaşları. Biz de öyle bir hissiyatla mı okuyoruz acaba bloglarımızı?
 Birbirimizden haber alırken, bir şeyler öğrenirken, gösterirken mektup arkadaşlığı yanımızı mı dolduruyoruz?
Ben blogumu açarken çok heyecanlıydım.
Düşünüyordum ki, şimdi yazdıklarımı benim dışımda birileri okuyacak, anlayacak ya da acaba nasıl anlayacak?
Sonra yazmaya başladım.
Şunu da belirtmem lazım; Benim benbir adında kategorileri akla zarar, müstakil bir sitem bile vardı 3-4 yıl kadar önce. Orada benbirin bütün versiyonları vardı.(okurum, yazarım, düşünürüm, gezerim, çizerim, keserim, dikerim, gencim, kadınım, çocuğum vs...) O zaman 3 numaralı yavrum henüz doğmamıştı ve ben sıkıntılı bir hamileliği bu siteyi doldurarak, her kategoriye akıl almaz bir biçimde yazılar ekleyerek geçirmiştim...
Sonra ne mi oldu? Bir gün bir baktım sitemi bir kişi bile okumuyor. Yanlış anlamanızı istemem, yani büyütecek bir şey yoktu tabiiki... şimdilerde olduğu gibi vasat yazılar yazıyordum...
Ama insan bir şeyler bekliyor işte...
O zaman ne anlamı var dedim bunca emeğin. Ve sitemi resetledim.
Bu durum etkileşimsiz, yani sizsiz anlamsız geldi bana...
Ama blog böyle görünmedi gözüme. Onca hüsrandan sonra yine de  korkmadan adım attım bu âleme...
Burada samimi insanlar gördüm.
Paylaşmanın verdiği hazzı ve rahatlığı blogumda bulabileceğime inandım.
Evet çok yazı yazdım, çok yazımı sildim. Hayat da öyle değil mi?
Habire yazıyoruz, bir yandan siliyoruz...ya da öyle yaptığımızı zannediyoruz.
Hayat işte...kekler, pastalar, börekler hep bahane aslında değil mi mektup arkadaşlarım.
Asıl siz neler yaptığınızdan haber verin:) gibi bu âlem...
Dikilenler, sökülenler, boyananlar, süslenenler, püslenenler...daha neler neler...eğer bir şeyler duygu ile yazılmasa kartpostaldan ne farkı var?
Zaten her yer ağzına kadar fotoğraflarla dolu...sizce bunu belirtmeye hacet mi var?
Kişi isterse, ruhsuz milyonlarca resme saniyelerle ulaşabilir...ama bloglarda ki resimlerin, yazıların  bence bir ruhu var.
"Şunu şöyle yaptım" derken hissedilen ve asla bir kenara koyulamayan paylaşım ruhu...
.....
Blogcu olmak özel bir şey...
Kesinlikle zaman alan, kimi zaman; zaman çalan gibi görünen, ama kazandırdığı duygulara bakınca bu zamanda kolay kolay edinemeyeceğimiz cinsten bir şey.
Blogcu olmak güzel bir şey...
Belki hiç kimsenin fark edemeyeceği bir ayrıntıyı; takıldığı halde yakışmış denmeyen bir tokayı, sevdiğiniz gömleğin kolunda 100 yıl dursa kimseden ses çıkması muhtemel olmayacak bir düğmeyi, yendiği halde beğenildiği söylenmeyen bir reçeli...göstermek ve fikir almak...bazen takdir almak...güzel şey değil de nedir? Güzeldir blogcu olmak.
Okumak da güzeldir, yazmak da...
Şu gitgide yalnızlaşan insanların arasında, birilerinin kendisini anladığını bilmek, anlaşıldığını düşünmek ise muhteşemdir...
...
Eskilerin aldığı hazzı alır mıyız bilemiyorum ama sizleri seviyorum blog arkadaşlarım.
Pulumuz zarfımız yok lâkin...biz bence iyi birer mektup arkadaşıyız...Birbirini merak eden, hasta olunca dua eden, üzülünce üzülen, sevinince sevinen...
takdir eden...fikir veren...anlayan...
Sizce?
Biz neyiz?
Sevgilerimle...
Hoşçakalın.

Yorumlar

  1. Biz seninde dedigin gibi, caga ayak uydurmus modern yolla mektuplasan mektup arkadaslariyiz. Birbrimizi hic tanimadan yaptigimiz islerde birbirimizi motive eden, birlikte uzulup, birlikte sevinenleriz. Ve bana gore oyle gariptir ki: dostluk kalmadi bu zamanda denilenin aksine, birbirini hic tanimadanda cok guzel dostluklar kurabilenleriz. Iyiki blogcuyuz, iyiki variz:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Mevlüde,
      Ne güzel ifade etmişsin, çok teşekkür ederim.
      Sevgilerimle ♥♡♥

      Sil
  2. Ne güzel anlatmışsınız biz blogcuları. En çok da "bakın ben neler yaptım" sözü hoşuma gitti :)) sanki kimin umurundaysa benim yaptıklarım :))
    En çok da kendi tatminimiz için yazıyoruz resmediyoruz belki. Olsun o kadarcık de mi:))
    Ha bu arada Gamze için donör olmaya çağrıldığında insanlar, kızım kan verdi ve tüm dünya insanları için donör oldu, bu da belki blogculuğun en en güzel yanı işte.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Melike,
      Çok haklısın, bu eylem belki de en çok kendimiz için...
      Paylaştığın için teşekkür ederim.
      Sevgilerimle♥♡♥

      Sil
  3. İNŞALLAH BİR CANIZ RABBİM DERTLERİNE DEVA YARALARINA MERHEM OLSUN KARDEŞLERİMİZİN...KIZIM BLOGU ANNE OYALAN DİYE AÇTIM DEMİŞTİ...BEN OYALANAMIYORUM GİDİP BAKMAK GÖRMEK BANA GELDİKLERİNDEDE ALLAH ŞAHİD ÇOK MUTLU OLUYORUM ...EVİME GELMİŞLER GİBİ BENDE ÇOK ÜZÜLÜYORUM TEZ ZAMANDA SİHATLERİNE KAVUŞURLAR HAYIRLISIYLE ...DUYARLI KARDEŞİM BİZLERLE DUYGULARINIZI PAYLAŞTIĞINIZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili mutlukuklar sokağı,
      Sizi çok samimi buluyor ve yazılarınızı, yaptıklarınızı yakından takip ediyorum.
      Asıl ben teşekkür ederim, çok zarif ve naziksiniz...
      Sevgilerimle ♡♥♡♥♡

      Sil
  4. Tuba abla bende çok kısa yazanlardanım ama sanki uzun yazılarım okunmuyormuş gibi geliyor.Dediğin doğru aslında ama çoğu zaman ne yazacağımı da bilemiyorum.Biraz daha dikkat edicem :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım Salihacığım,
      Ben seni zevkle ve severek takip ediyorum.
      Uzunluk kısalık çok önemli değil belki, iş samimiyette...
      Yeni blogundan çok güzel paylaşımlarının olacağına eminim.
      Sevgilerimle canım ♡♥♡♥♡

      Sil
  5. yıne şok güzel bir yazı yazmışsın. canım Rabbim bütün hastalara şifa butun imtihandakilerede kolaylıklar nasip etsin..
    Evet bizler dediğin gibi modern mektup arkadaşıyız ve gönül dostlarıyız sanırım da....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Huzur Moda,
      Estağfirullah, çok teşekkür ederim.
      Amiiin diyorum dualarına.
      Ve arkadaşım,
      Seni seviyorum ♥♥♥

      Sil
  6. Canım ne güzel anlatmışsın.zaten bunların üstüne söyleyecek fazla söz yok.evet biz şimdi görüntülü mektup gibiyiz.iki sene önce gazete de falan görüyordum hiç merak edip bakmamıştım.ama şimdi dışarı da olduğum zaman eve gelince hiç bir şeye bakmadan bilgisayarın başına oturasım var.açaba kim ne yazmış ne etmiş.eşimde alışkın değil bu halime.dün akşam sana bir şeyler oldu başkasının yaptığını niye merak ediyorsun bilmemki diye söyleniyor.dua isteyen oluyor hiç tanımadıkarına gönderiyorsun.dua alıyorsun.ne güzel bir şey. Ne diyeyim rabbim ayırmasın dostluklarımızı arkadaşlıklarımızı. hep baki kalsın.vasat falan değil.süper yazan arkadaşım.Allaha emanet ol.sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili canım Fatma,
      Çok teşekkür ederim...
      Güzel bakan, güzel görüyor★☆★
      Benim eşim bir blogum olduğunu bilmiyor biliyor musun?
      Bazen soruyor "ne yapıyorsun"diye ?
      Hiiiiç bir şeyler okuyorum diyorum. Daha hiç yazıyorum diyemedim :)))
      Evet Fatmam, katılıyorum sana, dua almak, dua etmek, tanımadığın, görmediğin biri için bu samimiyeti yakalamak çok güzel...
      Seni çok seviyorum ve hep dualarımdasın Fatmacığım.
      Selamlar, sevgiler ♥♡♥

      Sil
  7. canım hayırlı cumalar rabbim herkesin gönlüne göre versin.
    bizleri sınamasın amin:))

    YanıtlaSil
  8. Biz okumayı seven ama yazmakta isteyen 2010 lu yılların imkanlarını kullanan interaktif, meraklı, paylaşımcı...mektup arkadaşlarıyız:))
    Canım hemşerim iyki seni bulmuşum, moral arkadaşımsın:)

    YanıtlaSil
  9. bugun blogumu kapatmayı dusunuyordum sevde ablacıgım ama bana manı olan ne benı ızleyen okuyan bırılerı var onları kaybedemem dedım kendı kendıme zaten yalnızım onlar benım arkadasım derdımı dokuyorum ara sıra yaptıklarımı onlar bakıyor dıye daha bı ozenlı yapmaya calısıyorum...Cok farklı seyler ya blog yazmak yuregımı okumussun yıne... senı sevıyorum eksık olma nolursun? selametle.. Rabbım'e emanet edıyorum senı...

    YanıtlaSil
  10. Blogunuzdan çok etkilendim, özellikle girişimcilik ile ilgili olanlardan, çok etkileyici ve heveslendirici tarzda yazmışsınız hepsini okumaya çalışıcam inşaallah. Kusura bakmayın son post bu olduğu için buna yazdım,esasında mail yazmayı da düşündüm ama gerçekten bana verdiğiniz şevkten olayı hemen bişeyler karalamak istedim, teşekkürler..

    Emine..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Emine,
      Güzel sözlerin için çok teşekkür ederim.
      Senin güzel düşüncelerinin yanında asıl benim yazılarım ancak bir karalama olabilir...
      Faydalı olabilmek, zerre miktarı bile olsa...bu blog onun için var.
      Çok mutlu ve tanıştığımıza memnun oldum.
      Selam ve dua ile ♥♡♥

      Sil
  11. yaradanım kaldıramayacağımız yüklerle sınamasın bizleri canım..
    kalemine sağlıkk..
    öpüyorum..

    YanıtlaSil
  12. Yaa sayın ben bir blogcusu
    Merak etme yazilarinizi belki birgün hiç akla gelmicek zamanda, hiç akla gelmeyecek mekanlarda okunması içten bile değil..tıpkı annemin gazeteye yazdıği yaziyi yillar sonra internetten okuduğum gibi..saygılar

    YanıtlaSil

Yorum Gönder


Fikrinizi belirtmenizden mutluluk duyarım.
Yazacağınız her şey benbir için çok önemli ve kıymetli.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kişisel Bir Hayat Planı

Döner misin bana?